صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۹۶۳: به وحشت دل کجاگردد خلاص ازچشم شهلایش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به وحشت دل کجاگردد خلاص ازچشم شهلایش ؟ که آهو چشم قربانی شد ازمژگان گیرایش به هرجانب نظر جولان کند گل می توان چیدن که شد یک دسته گل عالم ز حسن عالم آرایش چه قد دلفریب است این، که گردیدند خوش چشمان چوآهو سربسر خوش گردن ازذوق تماشایش به کار سخت می چسبد دل و دستش به آسانی بود چون کوهکن هرکس که شیرین کارفرمایش مرا شمشاد قدی میکشد در خاک و خون صائب که سر چون بید مجنون برندارد سرو از پایش صائب تبریزی