صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۹۵۴: به جوش آرد شراب شوق را رخسار گلگونش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به جوش آرد شراب شوق را رخسار گلگونش گریبان می درد خمیازه از لبهای میگونش اگر ذوق تماشای خودآن مغرور دریابد که می آرد دگر از خانه آیینه بیرونش ؟ در آن وادی که من چون سیل فارغبال میگردم ز چشم آهوان دایم نظر بندست مجنونش دگر عاشق به شیرین کاری صنعت چه دل بندد؟ که شیرین دهان تیشه فرهاد ازخونش چنان قالب تهی کرده است صائب ازتماشایش که همچون صبح صادق برسفیدی می زند خونش صائب تبریزی