صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۹۴۱: که حد دارد تواند شد طرف با حسن بیباکش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
که حد دارد تواند شد طرف با حسن بیباکش ؟ که با آن سرکشی چون سایه باشد سرو در خاکش نمی دانم به چشم خیره شبنم چه میسازد گل رویی که نتوان از لطافت کرد ادراکش به خون یک جهان عاشق چه خواهد کرد، حیرانم که داغ می گرانی می کند بردامن پاکش هنوز از نی سواران بود حسن خردسال او که آهوی حرم بوداز نظربازان فتراکش مرا چون گل گریبان چاک دارد نازک اندامی که در پیراهن یوسف سراسر می رود چاکش به ترسازاده عیسی دمی دل داده ام صائب که شرم مریمی می ریزد از روی عرقناکش صائب تبریزی