صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۹۲۸: نمی تابد ز آتش روی، خط عنبر آلودش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نمی تابد ز آتش روی، خط عنبر آلودش چه شمع است این که چون پروانه گردد گرد سردودش تماشای گل و شبنم گوارا باد بربلبل که بوی گل نمی ارزد به روی گریه آلودش خدا از وعده دور و دراز او نگه دارد! که دارد وعده بافردای محشر وعده زودش جهان پرتیر و شمشیرست و من پیراهنی دارم که تارش رشته جان است و جسم ناتوان پودش سپند شوخ چشمی نذر آتش کرده ام صائب که خواهد چشم مجمرروشنایی یافت ازدودش صائب تبریزی