صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۸۷۴: چون ترا مسکن میسر شد پی تزیین مباش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون ترا مسکن میسر شد پی تزیین مباش تخته کز دریا ترابیرون برد رنگین مباش چون سبکروحان لباس از اطلس افلاک کن همچو صوفی زیر بار خرقه پشمین مباش راهرو را بستر و بالین بود خواب گران چون تن آسانان به فکر بستر و بالین مباش رنگ بیرنگی زآسیب شکستن ایمن است چون پرطاوس، فرد دفتر تلوین مباش علم یکتایی حق بر نمی دارد دویی نیستی گر اهل شرک ای بی بصر خود بین مباش تا چو شکر نی به ناخن نشکند دوران ترا صبر کن برتلخکامی، یکقلم شیرین مباش نیستی صائب حریف چشم شور روزگار گر نگردد بر مرادت آسمان غمگین مباش صائب تبریزی