صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۸۴۲: طاق ابروی توازکون ومکان مارا بس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
طاق ابروی توازکون ومکان مارا بس گوشه چشم تو از ملک جهان مارا بس هوس بوس نداریم وتمنای کنار جلوه خشکی ازان سرو روان مارا بس ماکه باشیم که زخم تو شود قسمت ما؟ دیدن تیر درآغوش کمان مارا بس می توان دفتری از نیم سخن انشا کرد حرف رنگینی ازان غنچه دهان مارا بس خضر در چشمه حیوان ز سیاهی ره برد خال و خط رهبر آن کنج دهان ما را بس ساغر می بدل چشمه کوثر داریم روی ساقی عوض باغ جنان مارا بس واصل بحر شود خاک ز همراهی سیل مرکب تن می چون آب روان مارا بس صائب این آن غزل حافظ شیراز که گفت این اشارت ز جهان گذران ما را بس صائب تبریزی