صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۸۲۳: خضر راه حقیقت است مجاز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خضر راه حقیقت است مجاز مکن این در به روی خویش فراز دل محمود اگر همی خواهی دست کوته مکن ز زلف ایاز عاشق از سرزنش نیندیشد شمع رانیست سرکشی از گاز دست خون است داو اول ما دوشش ماست نقش سینه باز پرده نام وننگ یک سو کن زن نه ای، ای عشق درلباس مباز سیل تقوی و برق ناموس است می گلرنگ و شعله آواز آخر کار خوشه را دیدی گردن سرکشی دگر مفراز خنده کبک درکمین دارد اشک خونین چنگل شهباز پای در دامن قناعت کش تا نسوزی به آتش تک و تاز گل و زر داری و دو روزه نشاط سرو و بی حاصلی و عمر دراز بردباری است معدن گوهر خاکساری است مسند اعزاز چون فلاخن به گرد خویش بگرد هر چه بردل گران، به دور انداز صائب از خاک پاک تبریزست هست سعدی گر از گل شیراز صائب تبریزی