صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۷۷۴: دشت بیرون نامده است از ماتم مجنون هنوز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دشت بیرون نامده است از ماتم مجنون هنوز داغها از لاله دارد سینه هامون هنوز دامن از خون شفق صبح قیامت پاک کرد می تراود از سر خاک شهیدان خون هنوز گر چه شیرین سبکرو عمرها شد رفته است شمع روشن می توان کرد از پی گلگون هنوز نگسلد پیوند روحانی ز دست انداز مرگ می توان از خم شنید آواز افلاطون هنوز عشق بر لوح دلم روزی که رنگ داغ ریخت ساده بود از نفش اختر صفحه گردون هنوز زان می روشن که در پیمانه خورشید ریخت عشق آتشدست، می گردد سرگردون هنوز صائب از اشکی که چشم من نثارش کرده است می جهد چون برق نبض موجه جیحون هنوز صائب تبریزی