صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۷۶۷: رخنه در دل می کند مژگان قتالش هنوز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخنه در دل می کند مژگان قتالش هنوز می کشد آب ازجگرها دانه خالش هنوز شاهبازغمزه اش راگرچه خط دربوته کرد در کمین سینه کبک است چنگالش هنوز گر چه ازخط غمزه شوخش حصاری گشته است موج جوهر می زند شمشیر اقبالش هنوز گر چه دود از خرمن حسنش برآورده است خط ریشه دردل میدوانددانه خالش هنوز گشت در چشم غزالان گرد مجنون گوشه گیر برنداردسنگ طفلان سرزدنبالش هنوز از غم فرهاد آن زخمی که برشیرین رسید اشگ خونین می چکداز چشم تمثالش هنوز گرچه موی صائب از گردحوادث شد سفید همچنان داردطراوت کشت آمالش هنوز صائب تبریزی