صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۷۴۶: ای بیجگر از تلخی عالم گله بگذار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای بیجگر از تلخی عالم گله بگذار این می به حریفان تنک حوصله بگذار درچشمه سوزن نبود راه گره را از سر بگذر، پای درین سلسله بگذار درقافله ما جرس هرزه درا نیست دستی زخموشی به دهان گله بگذار شاید سری ازمنزل مقصود برآری چون گرد سری درپی هر قافله بگذار دلجویی دشمن در توفیق گشاید جای سخن خصم به هر مسئله بگذار از خوشه دو سر خواستن از بی بصریهاست تحسین بجا هست، حدیث صله بگذار صائب مکن اظهار تهیدستی خود را سر پوش به خزان تهی حوصله بگذار صائب تبریزی