صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۷۴۳: از هیچ آفریده به دل گرد کین مگیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از هیچ آفریده به دل گرد کین مگیر درزندگی قرار به زیر زمین مگیر نتوان به علم رسمی از آتش نجات بافت درپیش روی خود سپر کاغذین مگیر سیلاب را ملاحظه از کوچه بند نیست زنهار پیش دیده من آستین مگیر شمع از گداز یافت به افسردگی نجات راه سلوک بی نفس آتشین مگیر پیوست نور شمع به صبح آفتاب شد دامان یار جز به دم واپسین مگیر از روی آتشین دل سنگ آب می شود آیینه پیش طلعت آن مه جبین مگیر دل رامکن شکار به دزدیدن نگاه این صید رام رابه کمند و کمین مگیر صائب گزیده می شود از نیش منتش زنهار شهد تاز مگس انگبین مگیر صائب تبریزی