صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۷۴۲: جز گوشه قناعت ازین خاکدان مگیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جز گوشه قناعت ازین خاکدان مگیر غیر از کنار هیچ ز اهل جهان مگیر حرف از صفای سینه مگو پیش زاهدان آیینه پیش طلعت این زنگیان مگیر از پیچ و تاب راه به منزل رسیده است بریک زمین قرار چوسنگ نشان مگیر جز سرو پایدار درین بوستانسرا برهیچ شاخسار دگر آشیان مگیر چون عزم صادق است ز کوشش مدار دست در راه راست توسن خود را عنان مگیر این برق خانه سوز مهیای جستن است ای خون گرفته، نبض من ناتوان مگیر سوزانترم ز آتش بی زینهار عشق ای بیخبر، دلیر مرا برزبان مگیر تا بی حجاب، روز توانی سفید شد خفاش وار از نفس خلق جان مگیر صائب به قدر مستمعان خرج کن سخن از طوطیان شکر، زهما استخوان مگیر صائب تبریزی