صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۷۴۰: فصل شباب رفت ره خانه پیش گیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فصل شباب رفت ره خانه پیش گیر کنجی نشین و سبحه صد دانه پیش گیر چون جغد در خرابه دنیا گره مشو چون سیل راه بحر ز ویرانه پیش گیر با عشق پیشگان سخن ار لوح ساده کن با اهل عقل ابجد طفلانه پیش گیر نتوان به حق رسید به این پنج روزه عمر تنگ است وقت، راه صنمخانه پیش گیر لنگر مکن به دامن مریم مسیح وار راه فلک به همت مردانه پیش گیر تاهست در پیاله نم از باغ برمیا چون می تمام شد ره میخانه پیش گیر بیرون میا ز خانه به تکلیف هیچ کس در فقر شیوه های ملوکانه پیش گیر نتوان به پای هوش رسیدن به هیچ جا در راه عشق لغزش مستانه پیش گیر مردان رسیده اند ز کوشش به مدعا صائب تو نیز کوشش مردانه پیش گیر صائب تبریزی