صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۷۲۲: از خط سبز چهره شود آبدارتر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از خط سبز چهره شود آبدارتر در نو بهار، صبح بود بی غبارتر با هم خوش است لطف و عتاب پر یرخان ممزوج شد چو باده، بود کم خمارتر دردل خلد ز قهر فزون لطف بی محل درچشم، گل ز خار بود ناگوارتر در پرده بیش جلوه کند حسن شوخ چشم در زیر ابر، ماه بود بیقرارتر گیراست گرچه پنجه شهباز درشکار دست نگار بسته بود دل فشارتر باشد وصال سیمبران بوته گداز در گوهرست رشته دمادم نزارتر عشق از دلم نبرد برون آرزوی خام شد از گداز، نقره من کم عیارتر افزود اشک حسرتم از آه آتشین تبخال را کند تب گرم آبدارتر کردی خمش مرا به نفس راست کردنی باآتش است آب ازین سازگارتر در پیر هست طول امل از جوان زیاد ازنخلهاست نخل کهن ریشه دارتر در دیده ها عزیزتر از توتیا شود دردولت آن کسی که شود خاکسارتر باشد به قدر ریشه سرافرازی نهال دولت شود ز دست دعا پایدارتر گردون گل پیاده نماید به چشم من امروز کیست بر سخن از من سوارتر صائب امید من به محبت زیاده شد چندان که بیش کرد مرا خوار و زارتر صائب تبریزی