صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۷۰۳: بهار می گذرد ساغر چو لاله بگیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بهار می گذرد ساغر چو لاله بگیر هزار بوسه ز کنج لب پیاله بگیر ز نشأه پر طاوسی ار نداری رنگ به طاق ابروی قوس قزح پیاله بگیر بهار عمر سبکتر ز برق می گذرد چو لاله کام دل از باده دو ساله بگیر بنوش باده گلرنگ و رو به بستان کن هزار نکته رنگین به برگ لاله بگیر مزاج ساغر گل نازک است ای بلبل خدای را پر خود پیش سنگ ژاله بگیر نصیحتی است ز پیر مغان به یاد مرا غمی فرو چو بگیرد ترا پیاله بگیر به عمر خضر چه خمیازه می کشی صائب؟ تو نیز کام دل از باده دو ساله بگیر صائب تبریزی