صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۶۹۳: اگر چه چهره بود بی نقاب روشنتر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر چه چهره بود بی نقاب روشنتر شود عذار بتان از حجاب روشنتر ز لفظ، معنی نازک برهنه تر گردد رخ لطیف تو شد از نقاب روشنتر بجز عرق که کند گل زروی یار، که دید ستاره ای که بود ز آفتاب روشنتر؟ صفای روی تو از خط سبز افزون شد که در بهار بود ماهتاب روشنتر سیاه گشت ز پیری روان روشن من اگر چه فصل خزان است آب روشنتر ز گریه گفتم گردد دلم خنک، غافل که گردد آتش از اشک کباب روشنتر شود فزون ز نگین خانه آب و رنگ گهر که در پیاله نماید شراب روشنتر صائب تبریزی