صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۶۷۹: چند روزی چو قلم سربه ته انداخته گیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چند روزی چو قلم سربه ته انداخته گیر ورقی چند به بازیچه سیه ساخته گیر نیست در عالم ناساز چو امیدثابت خانه ها درگذر سیل فنا ساخته گیر این گهرها که به جمعیت آن می نازی آخر الامر چو اشک از نظر انداخته گیر نقش هر لحظه به روی دگری می خندد هرچه بردی ز حریفان دغا، باخته گیر نیست چون حوصله یک نگه دورترا پرده از چهره مقصود بر انداخته گیر بی مثال است چو رخساره آن جان جهان از علایق دل چون آینه پرداخته گیر نیست شایسته افسون، جدایی از خلق جامه پرشپش از دوش خود انداخته گیر نیست امید اجابت چو فغان را صائب علم ناله به افلاک بر افراخته گیر صائب تبریزی