صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۶۷۷: چشم آرام مدارید ز سر منزل عمر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم آرام مدارید ز سر منزل عمر که سبکسیرتر ازموج بود ساحل عمر سیل ازکوه گرانسنگ به تعجیل رود خواب غفلت نشود سنگ ره محمل عمر همچو برگی که پریشان شود ازبادخزان نیست غیر ازکف افسوس مرا حاصل عمر ازنسیم پر پروانه شود پا به رکاب بی ثبات است ز بس روشنی محفل عمر نتوان ریگ روان را ز سفر مانع شد دل مبندید به آسودگی منزل عمر دایم از داغ عزیزان جگرش پرخون است هرکه چون خضر دراین نشأه بود مایل عمر خبر عمر ز هم بیخبران می گیرند هیچ کس نیست که گیرد خبر ازحاصل عمر کیسه چون غنچه براین خرده چه دوزی صائب؟ که درخشیدن برق است چراغ دل عمر صائب تبریزی