صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۶۷۴: برفروز از می و زنگ از دل آگاه ببر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برفروز از می و زنگ از دل آگاه ببر بر فلک جرعه بیفشان کلف از ماه ببر ثمری نیست دل خام که بر شاخ رسد چند روزیش به آتشکده آه ببر فیض، پروانه هر شمع تنک پرتو نیست از دل چراغی به سر راه ببر رزق لب تشنه ارباب توکل باشد بگذر از دلو ورسن، یوسف ازین چاه ببر خبرحسرت آغوش تهیدست مرا یک ره ای هاله بیدرد، به آن ماه ببر صیقل آینه سینه بود روی گشاد حاجت خویش به دیوان سحرگاه ببر صائب از چرخ شکایت ز جوانمردی نیست این غبار از دل آگاه به یک آه ببر صائب تبریزی