صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۶۶۹: دوسه روزی است صفای رخ گلپوش بهار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوسه روزی است صفای رخ گلپوش بهار دیده ای آب ده از صبح بناگوش بهار دانه سوخته از ابر نمی گردد سبز چه کند بادل افسرده ما جوش بهار؟ دامن پاک حصاری است نکورویان را سروراسرکشیی نیست از آغوش بهار موی ژولیده چو دود از سر من باز شود گرچنین جوش زند مغز من از جوش بهار چون زند بلبل بی طالع ما بر آهنگ صدف گوهر سیماب شود گوش بهار در حبابی چه پر و بال گشاید طوفان ؟ ظرف بلبل چه کند بامی سرجوش بهار؟ چمن از جوش گل و لاله گرانبار شده است جلوه ای کن که سبکبار شود دوش بهار صائب تبریزی