صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۶۰۵: خار و خس را چرخ گل برسرفشاند بیشتر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خار و خس را چرخ گل برسرفشاند بیشتر خاردرراه عزیزان می دماند بیشتر می دهد مهلت بدان را خاک بیش از نیکوان در سفال تشنه، درد از صاف ماند بیشتر غوطه در خون می زند مهراز شفق هر صبح وشام سرکشان راآسمان درخون نشاند بیشتر نور بینش هست اگر دردیده گردون، چرا درزمین شور تخم خود فشاند بیشتر؟ از تلاش قرب دوری کن که ازپاس ادب ماه از خورشیدپرتو می ستاند بیشتر زندگی خواهی، سخاوت کن که بر روی زمین بیش ماند هرکه فیض خود رساند بیشتر پایه دولت کریمان رانمی سازد خسیس دربلندی ابر فیض خود رساند بیشتر مجمر افلاک از آهن دلیها چون سپند بیقراران رابر آتش می نشاند بیشتر در زمین شور بر رغم لب خشک صدف ابر نیسان گوهر خود می فشاند بیشتر همچو کاغذ باد،گردون هر سبک مغزی که یافت درتماشاگاه دنیا می پراند بیشتر لطف افکار ترا صائب ز افکار دگر می کند ادراک افزون، هرکه خواند بیشتر صائب تبریزی