صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۵۹۰: دل به آن زلف چلیپا می کشد بی اختیار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل به آن زلف چلیپا می کشد بی اختیار رشته مجنون به سودامی کشد بی اختیار آب چون شد دل، غم دوری خیال باطل است مهر شبنم را به بالامی کشد بی اختیار اختیاری نیست درکوی مغان افتادگی زور می دامان دلها می کشد بی اختیار برنمی دارد ز روزن مرغ زیرک چشم خود دل به آن خورشید سیما می کشد بی اختیار خود نمایی لازم افتاده است حسن شوخ را باده از خم سر به مینا می کشد بی اختیار لیلی از تمکین عبث بر خود بساطی چیده است شوق محمل رابه صحرا می کشد بی اختیار آه عاشق درزمان خط دو بالا می شود دربهاران سرو بالا میکشد بی اختیار در ته دیوار، کاه از کهرباداردخبر عشق دلها رابه دلها می کشد بی اختیار چشم برمنزل بود از راه صائب شوق را دوربین را دل به عقبی می کشد بی اختیار صائب تبریزی