صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۵۸۱: از فروغ لاله آتش زیر پاداردبهار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از فروغ لاله آتش زیر پاداردبهار چون گل رعنا خزان رادر قفا دارد بهار باکمال آشنایی می رمد بیگانه وار گوییا بویی ازان نا آشنادارد بهار گوش گل از شبنم غفلت گران گردیده است ورنه در هر پرده ای چندین نوادارد بهار گر چه گوهر می فشاند در کنار خار و خس جبهه ای دایم تر از شرم سخا دارد بهار سبحه دور افکن درین موسم، که سنگ تفرقه است جام پیش آور که چشم رونمادارد بهار خاکیان را از شکر خواب عدم بیدار کرد سرخط جان بخشی از صبح جزا دارد بهار درد و صاف عالم امکان به هم آمیخته است آبها نا صاف باشد تاصفا دارد بهار صائب تبریزی