صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۵۶۶: غیر عبرت هیچ چیز از دار دنیا برمدار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غیر عبرت هیچ چیز از دار دنیا برمدار هر چه را خواهی ز چشم انداخت از جا برمدار لنگر پرواز روح عرش جولان می شود سوزنی زین خاکدان باخود چو عیسی برمدار چشم اگر داری که گردی عین دریا چون حباب تا دم آخر نظر از روی دریا برمدار حرف حق گفتن به خون خویش فتوی دادن است پنبه چون حلاج از مستی ز مینا برمدار مد عمر جاودان در خاکدان دهر نیست دست خود چون موج ازدامان دریا برمدار تابه حسن کار خود گردن نیفرازی چو کوه چشم خود ای کوهکن از کارفرما برمدار ز انتظار خارهای تشنه لب غافل مشو بی توقف در بیابان طلب پا برمدار اره گر بر سرگذارندت درین بستانسرا دست خود چون شانه زان زلف چلیپا برمدار زندگانی بی شراب تلخ باشد ناگوار تا لب گور از لب پیمانه لب رابرمدار دامن ساقی مده از دست تا از توست دست چشم تا بازست ،چشم از چشم شهلا برمدار گر چه صائب چون صدف گوهر فشانی از دهن مهر خاموشی ز لب در پیش دریا برمدار صائب تبریزی