صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۵۶۳: می پرستان رابه دل ننشیند از دشمن غبار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می پرستان را به دل ننشیند از دشمن غبار زود بر در می زند از خانه روشن غبار کار مشکل را به همت می توان از پیش برد می کند در کشور ما رخنه در آهن غبار آن سیه روزم که از هر جا که خیزد سیل غم در مصیبت خانه ام افشاند از دامن غبار خاکساران از دل ما زنگ کلفت می برند در دیار ما کند آیینه را روشن غبار بس که راه عشق را افتان و خیزان می روم می رود در هر قدم سبقت کند بر من غبار یک نظر دزدیده در صبح بنا گوش تو دید پرتو خورشید شد در دیده روزن غبار چون شوم صائب غبار خاطر یاران، که من شسته ام با اشک شادی از رخ دشمن غبار صائب تبریزی