صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۵۱۷: تا به زانو پای من در خار شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا به زانو پای من در خار شد کاسه زانوی من مودار شد گردخواری پیش خیز عزت است خار پا خواهد گل دستار شد حرف حق بگذار بر طاق بلند زین سخن منصور واجب دار شد عشق اگر چه کار بیکاران بود هر دو عالم در سر این کار شد پنبه ساقی از سرمینا گرفت رنگ عقل وهوش چون دستار شد کهکشان را آه ما اندام داد این کج از سوهان ما هموار شد بلبل ما چند باشد در قفس گل سراسر گرد هر بازار شد زلف پهلو کرد خالی از رخت روزگار حرف پهلودارشد تا تو در وامی کنی ای باغبان حسن گل خواهد ازین گلزارشد یک نظر روی ترا خورشید دید صاحب مژگان آتشبار شد بردل موری اگر ناخن رسید سینه صائب ازان افگار شد صائب تبریزی