صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۵۱۳: مرا ناله از پرده دل برآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا ناله از پرده دل برآید به نازی که لیلی ز محمل برآید درین باغ چون سرو آزادگان را به جای ثمر عقده دل برآید اگر مزرع هستی این رنگ دارد بر آن دانه رحم است کز گل برآید خوشا کعبه دل که در آستانش به یک آه صدکار مشکل برآید ز صحرای فردوس دلگیر گردد غریبی که با گوشه دل برآید در آن حلقه چشم دل ماندحیران که کشتی ز گرداب مشکل برآید پروبال طوفان بودموج دریا به مجنون ما کی سلاسل برآید به صد لب اگر زخم گویا نگردد که از عهده شکر قاتل برآید ز آگاهی خویش در زیر تیغم خوشا حال صیدی که غافل برآید جگر تشنگان محیط فنا را چه کام از لب خشک ساحل برآید بر آن خال شد دلبری ختم صائب ز صد بنده یک بنده مقبل برآید به دردی بنالم درین راه صائب که فریاد از راه ومنزل برآید صائب تبریزی