صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۴۷۵: از عشق یار نوخط دل زود می گشاید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از عشق یار نوخط دل زود می گشاید فصل بهاراز دل زنگار می زداید حسن برهنه رویان بر یک قرار باشد هر روز خط کمالی بر حسن می فزاید از یار چارابرو سخت است دل گرفتن کشتی ز چار موجه کمتر به ساحل آید هر کس فکند خود راافکند عالمی را هر کس به خود برآید با عالمی برآید عشق است بی تکلف حسن است لاابالی تا با که خوش بر آید تا از کجا نماید آیینه دار عشقند ذرات هر دو عالم این آفتاب جانسوز تا از کجا برآید گلهای بوستانی بر هم نهند دیوان دیوان خویش صائب در هر کجا گشاید صائب تبریزی