صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۴۷۴: کی از ستاره برمن سنگ ستم نیامد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی از ستاره برمن سنگ ستم نیامد از کهکشان به فرقم تیغ دو دم نیامد تا دانه امیدم خاکستری نگردید دامن کشان به کشتم ابر کرم نیامد گویا به خواب رفته است بخت سیه که امروز حرفی رقم نمودم مو بر قلم نیامد ز اهل کرم زمانه پیوسته بود مفلس یا در زمانه مامرد کرم نیامد در امتحان زلفش دل پای کرد قایم در پله فلاخن این سنگ کم نیامد از شوق آن بر ودوش روزی بغل گشودم آغوش من چو محراب دیگر بهم نیامد صائب چه چشم داری از فصلهای دیگر این قسم نوبهاری برخاک نم نیامد صائب تبریزی