صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۴۶۸: در زلف ناامیدی روی امید باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در زلف ناامیدی روی امید باشد صبح امید یعقوب چشم سفید باشد بید از ثمر نظر بست وصل نبات دریافت عاشق ز ترک لذت چون ناامید باشد در روستای مشرب هرروز روز عیدست در شهربند مذهب سالی دو عید باشد برخانه وجودم از دل زده است گردون قفلی که آه وفریادآن را کلید باشد عاشق نمی توان گفت دیوانه مشربان را هرکس به خون نغلطید اینجا شهید باشد از جوی شیرشستیم دست امیدواری تا چندقاصد مااین پی سفیدباشد دوران ناامیدی سرحلقه امیدست صائب ز ناامیدی چون ناامید باشد صائب تبریزی