طبیب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۲: مشکل که دهد دست مرا با تو وصالی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مشکل که دهد دست مرا با تو وصالی تو نخل برومندی ومن خشگ نهالی ما را که بجز دست تهی نیست بضاعت اندیشه وصل تو؟ تمنای محالی! آن نیست که پیوسته کنم وصل تمنا گر ماه بماهی بود و سال بسالی جانکاه تر از هجر تو نومیدی وصلست ای کاش که میداشتم امید وصالی از جلوه شوخی دهدم یاد و خروشم بینم چو درین دشت خرامنده غزالی کامی که مرا از دو جهانست سه چیزست کنجی و حریفی دو سه و صحبت حالی از خامه فشانی طبیب اینهمه گوهر! این کلک گهربار مبیناد زوالی طبیب اصفهانی