طبیب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۲: ببخشا ای که میر کاروانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ببخشا ای که میر کاروانی بواپس مانده ای بر ره روانی درین گلشن من آنمرغ غریبم که بر شاخی ندارم آشیانی فغان نو بدام افتاده صیدیست بگوشت گر رسد امشب فغانی تو و ای فاخته سروت که ما را بود بس جلوه سر و روانی جبین طاعتم بنگر که فرسود زبس سودم بخاک آستانی پشیمان گردی از بیداد چون خاست زدل آهی، و تیری از کمانی طبیب خسته وقتش خوش کزو ماند ز حرف عشق هر سو داستانی طبیب اصفهانی