طبیب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۶: صبح محشر که من از خواب گران برخیزم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبح محشر که من از خواب گران برخیزم بود آیا که برویت نگران برخیزم بس ملولم ز جهان بلبل خوش نغمه کجاست کز سر هر دو جهان دست فشان برخیزم از وصالم چه تمتع ز تو ای آفت جان تا نشینی بکنارم ز میان برخیزم آه از آن لحظه که در بزم نشینی تو و من خیزم از انجمن و دل نگران برخیزم گل دو روزیست، همان به که ازین طرف چمن پیش از آن دم که وزد باد خزان برخیزم هر طرف مینگرم بی خبرانند طبیب به که از محفل این بیخبران برخیزم طبیب اصفهانی