طبیب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰: نگشاید دلم از وصل بهجران نزدیک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگشاید دلم از وصل بهجران نزدیک چه فروغی دهدم شمع بپایان نزدیک مکن از گریه مرا منع که واپس نرود اشگ گرمی که رسیدس بمژگان نزدیک گریه امشب همه شب گرد دلم می گردد شده گویا اثری باز با فغان نزدیک دلخراشست دگر ناله مرغان پیداست که رسیدست خزانی بگلستان نزدیک من و از دور نگاهی بتو، آن بختم کو که نشینی بمن بی سرو سامان نزدیک شمع آخر شد و پروانه ز پرواز نشست نشد این تیره شب هجر بپایان نزدیک باخبر باش درین بادیه از عشق طبیب کآتش از دور نماید به بیابان نزدیک طبیب اصفهانی