طبیب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۸۳: می رود از خویش دل چون دیده حیران می شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می رود از خویش دل چون دیده حیران می شود ای خوش آن عاشق که محو روی جانان می شود دور از انصافست کز بهر دعا برداشتن آشنا دستی که با چاک گریبان می شود از شکفتن می رود بر باد گلهای چمن گریه می آید مرا بر هر که خندان می شود در جهان بخت سیه روشندلان را لازمست تیره چون گردید شب اختر نمایان می شود ابر می گردد سفید از ریزش باران طبیب خانه دل با صفا از چشم گریان می شود طبیب اصفهانی