طبیب اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۷: مرغی که بکوی تو ز پرواز نشیند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرغی که بکوی تو ز پرواز نشیند از جور تو هر چند رمد باز نشیند شد یار و درآمد ز درم غیر و روانیست جغد آید و در منزل شهباز نشیند مرغ دل ما از قفس سینه پریده است تا بر لب بام که ز پرواز نشیند دیرند اسیران تو ناکام بدامت رحمست بصیدی که ز آغاز نشیند شد شمع بسی کشته و آتشکده خاموش کی آتش ما سوختگان باز نشیند تا چند طبیب از غم بیگانه پریشان وقتست که در انجمن راز نشیند طبیب اصفهانی