جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰۲: گشته بی لعل تو خم در دل میخانه گره
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گشته بی لعل تو خم در دل میخانه گره شده هر قطرهٔ می بر لب پیمانه گره نبود چین جبین آینهٔ حسن ترا چون هلال است ز ابروی تو بیگانه گره تا قیامت به تمنای بناگوش کسی در دل بحر بود گوهر یکدانه گره غنچهٔ خاطر من بشکفد از شبنم اشک می گشاید ز دلم گریهٔ مستانه گره بر لبم بی می دیدار تو خمخانه نگاه شده تبخاله صفت غنچهٔ پیمانه گره زده ناخن به دلم مصرع بینش جویا ‏«ناخن شمع گشود از پر پروانه گره»‏ جویا تبریزی