جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۲۶: جهان را محتسب، چندی به کام می پرستان کن!
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جهان را محتسب، چندی به کام می پرستان کن!‏ ز می خمخانه ها را رشک کهسار بدخشان کن!‏ ز قید بوریا هم درد اگر داری مجرد شو سموم آه را آتش فروز این نیستان کن خرامت را بود کیفیت گردیدن ساغر زمین و آسمان را از شراب جلوه مستان کن اگر از بهر ما نبود، برای خود، خودآرا شو!‏ ز عکست عالم آیینه را رشک گلستان کن ز خوان نعمت دیدار اگر محروم شد جویا دلش را از خیال حسن پرشور نمکدان کن جویا تبریزی