جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۰۸: دل پراضطرابی؛ دست و پا گم کرده ای دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل پراضطرابی؛ دست و پا گم کرده ای دارم سری؛ با کافری راه خدا گم کرده ای دارم به خوب و زشت چون آینه نبود راحت و رنجم به حیرانی ضمیر مدعا گم کرده ای دارم به خود از کوی بیهوشی چنان آهسته می آیم که پنداری در این ره جابجا گم کرده ای دارم به غیر از ساده لوحی نیست گر جمعیت خاطر طمع از چرخ یعنی دست و پا گم کرده ای دارم به جای اشک جویا ریخت مشک تر به دامانم دل در کوچهٔ زلف دو تا گم کرده ای دارم جویا تبریزی