جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۸۷۹: یکرنگ بیخودی شده از خود بریده ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یکرنگ بیخودی شده از خود بریده ام با وحشت آرمیده ام از بس رمیده ام عرش برین مقام من از فیض بیخودی است از خویش رفته رفته به جایی رسیده ام چون سایه در ره تو به خاک اوفتاده ام گرد ره فنا شده رنگ پریده ام سر مگوی پرده دریهای غنچه را جویا هزار بار ز بلبل شنیده ام جویا تبریزی