جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۸۵۸: از غرور توبه غرق معصیت تا گردنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از غرور توبه غرق معصیت تا گردنم تر شد از اشک پشیمانی همانا دامنم سر ز بار منت احسان نیارم راست کرد لطف یاران طوق سنگینی شده بر گردنم بسکه کاهیدم ز درد عشق چون گرد عبیر کرده پنهان ضعف تن در پردهٔ پیراهنم در خیال آن سر مژگان ز بس بگداختم همچو ماهی استخوان خارییست پنهان در تنم دامنی بر آتشم جویا زند هر برگ گل سوز عشق او یکی صد شد ز سیر گلشنم جویا تبریزی