جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۸۴۹: بی تو بیگانه چو عکس رخت از هوش خودم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی تو بیگانه چو عکس رخت از هوش خودم با تو چون جوهر آیینه فراموش خودم مست کیفیت خود گشته ام از دولت عشق بیخود از نشئهٔ توحید و قدح نوش خودم حاصل محو خیالی است پریشان مغزی جام حیرت نگهم بیخود سرجوش خودم کنج عزلت بودم غنچه صفت سینهٔ تنگ هست دلبستگیی با لب خاموش خودم بسکه دارد به تنم رنگ تو هر قطرهٔ خون غنچه آسا به خیال تو در آغوش خودم صد زبانست مرا در دل خونین پنهان غنچهٔ رازم و مهر لب خاموش خودم عشق قمری صفت افکنده بگردن جویا حلقهٔ بندگی سرو قباپوش خودم جویا تبریزی