جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۸۲۹: ز بیدردان مرا وا می نماید زخم پنهانم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز بیدردان مرا وا می نماید زخم پنهانم که لبهایش بهم چسبیده از شیرینی جانم به رنگ صبح شد پاشیده از بس در دل شبها خیال حسن پرشورش نمک در چشم حیرانم ز بس دارد طراوت نوبهار حسن رنگینش نماید خاک را گل سایهٔ سرر خرامانم ز بیدردانم از من شکوه ای گر کند جویا همیشه با دل پرخون به رنگ غنچه خندانم خون حسرت لاله آسا در ایاغت می کنم ای جگر از آتش دل باز داغت می کنم جویا تبریزی