جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۹۰: در تنم از خون نمی گذاشت فریاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در تنم از خون نمی گذاشت فریاد لخت دل می آرد از چشمم برون، داد از سرشک نیست در ویرانهٔ دل آب و آبادانیی دیده تا گردید در یاد تو آباد از سرشک از وفور گریه گردیدم به بی صبری علم آبروی دیده و دل رفت بر باد از سرشک شورم امشب در زمین و آسمان افتاده است داد از آه فلک پیما و بیداد از سرشک دیدهٔ جویا ز فیض یاد رخساری به خاک ریخت رنگ جلوهٔ حسن پریزاد از سرشک جویا تبریزی