جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۸۸: از سوز دلم دیدهٔ مهجور شود خشک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از سوز دلم دیدهٔ مهجور شود خشک هر قطرهٔ خون در تن رنجور شود خشک ای مغبچهٔ مگشا سر خم محتسب آمد این چشمه مباد از نظر شور شود خشک هر سر که در او زمزمهٔ عشق نباشد امید که چون کاسهٔ طنبور شود خشک هرگز نبرد نام می از مرده دلی ها یارب لب زاهد چو لب گور شود خشک آن زخم که لب تشنهٔ آب دم تیغ است مپسند که همچون لب مخمور شود خشک جویا ز تف آتش دل سیل سرشکم چون آینه در دیدهٔ مهجور شود خشک جویا تبریزی