جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۵۸: ز مستی گر رسد دستم به لبهای نمک سودش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز مستی گر رسد دستم به لبهای نمک سودش شود یاقوت دست افشار لعل خنده آلودش مروت نیست با طبعم گهی از ناز می گوید چه می کردم اگر انصاف هم یارب نمی بودش نگاه گرمی امشب آتشی افروخت در دلها که چشم مهر و مه روشن بود از سرمهٔ دودش به امید مروت صبر بر بیداد او کردم ندانستم جفا و جور جویا خواهد افزودش جویا تبریزی