جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۴۰: به رنگ شمع بگدازد ز سوز سینه ام تیرش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به رنگ شمع بگدازد ز سوز سینه ام تیرش چو موج باده گردد آب خون آلوده شمشیرش نبیند در لحد هم کشتهٔ مژگانش آسایش که باشد هر کف خاکی به پهلو پنجهٔ شیرش به راه انتظار ناوکش خون دل حسرت چکد چون بخیه های زخم از مژگان نخجیرش چنان سنگین ز گرد کلفت خاطر بود آهم که چون آرم به لب از سینه باشد شور زنجیرش نهدرو سوی خلوتخانهٔ دل از حیا جویا خیالم چو کشد بر پرده های دیده تصویرش جویا تبریزی