جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۱۷: رفت می نوشیم ز یاد آخر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفت می نوشیم ز یاد آخر شیشه از طاق دل فتاد آخر خال او از ستاره سوختگی پا به زنجیر خط نهاد آخر آه دل را ز جای خود برکند رفت این مملکت به باد آخر چشم محتش به ناخن مژگان گره از کار دل گشاد آخر هر که رفت از پی هوا جویا می دهد خویش را به باد آخر جویا تبریزی