جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۰۱: گرچه از موج هوا چین بر جبین دارد بهار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرچه از موج هوا چین بر جبین دارد بهار ‏ خرمی از شاخ گل در آستین دارد بهار ملک عالم یک دهان خنده شده از خرمی تا به رنگ لاله اش زیر نگین دارد بهار می نماید فکر سامان می از احسان ابر هر طرف از تاک چندین خوشه چین دارد بهار باشد از عمر سبک رو هم سبک رفتارتر بادپایی چون صبا در زیر زین دارد بهار تا که آمد در چمن کز غنچه های لاله باز در حریم سینه باغ دلنشین دارد بهار گل ز شور خنده در گلشن قیامت کرده است صد بهشت آباد بر روی زمین دارد بهار این به طور آن غزل جویا که تمکین گفته است برق جولان ابرش ابری به زین دارد بهار جویا تبریزی