جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۸۲: هر که چون صبح خودنمایی کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که چون صبح خودنمایی کرد پیرهن بر تنش قبایی کرد عشوهٔ لاجوردیی که تراست رنگ روی مرا طلایی کرد چون توان دید ماه را کامشب چهره شد با تو بی حیایی کرد دیدهٔ من ز دیدن رویت آشنایی به روشنایی کرد نخورد آبی از زلال وصال دل که او خوی با جدایی کرد شوخ بالا بلند من جویا سرو را خنده بر رسایی کرد جویا تبریزی